معنی قرار گرفتن

قرار گرفتن. [ق َ گ ِ رِ ت َ] (مص مرکب) ساکن شدن. || آسوده گشتن. راحت شدن. || آرام گرفتن. (ناظم الاطباء):
وزارت از بر تو رفت به سفر
بگشت گرد جهان و جهانیان بسیار
که بهتر از توکسی همنشین خویش نیافت
نشست با تو مقیم و گرفت با تو قرار.
امیر معزی (از آنندراج).
مُلک هم برمَلک قرار گرفت
روزگار آخر اعتبار گرفت.
انوری (از آنندراج).
هر آنکه مهر گلی در دلش قرار گرفت
روا بود که تحمل کند جفای هزار.
سعدی.
چو سیلاب ریزان که در کوهسار
نگیرد همی بر بلندی قرار.
سعدی.
|| خاموش شدن. بیحرکت شدن. (ناظم الاطباء). || استوار و محکم شدن. (آنندراج). || ثابت گشتن. (ناظم الاطباء). قرار گرفتن در جای. جای گرم داشتن. جای گرم کردن. (مجموعه ٔ مترادفات).

قرار. [ق ُ] (اِخ) موضعی است. (منتهی الارب).

Alight, Ensconce, Nuzzle, Repose, Settle, Stick

karar bulmak

ساکن شدن، آرام گرفتن، استوار شدن، محکم گشتن. [خوانش: (~. گِ رِ تَ) [ع - فا.] (مص ل.)]

اویستیدن ایستیدن خستیدن ماندن (مصدر) ساکن شدن، آسوده گشتن راحت شدن، استوار شدن محکم گشتن، خاموش شدن، بی حرکت گشتن.

ثبات و قرار ورزیدن، آرمیدن، آرام گرفتن، آسودگی، استواری، پایداری، آسایش

Lage (f), Liegen, Lüge (f), Lügen, Unaufrichtigkeit (f)

استقرار

وقوع

ترادف

اجلس، اکذوبه، مقعد

مرکز

انجح

اصطف

وساده

۱.زمان یا مکان ملاقات،
آرامش، آسودگی،
(اسم) رٲی و حکمی که دربارۀ مسئله یا امری صادر شود،
(اسم) عهدوپیمان،
پایداری،
(حقوق) حکمی از سوی مقام قضایی،
* قرار دادن: (مصدر متعدی)
جا دادن،
استوار ساختن،
[قدیمی] برقرار کردن،
* قرار داشتن: (مصدر لازم)
برقرار بودن،
جا داشتن،
آرامش داشتن،
وعدۀ ملاقات داشتن،
* قرار گذاشتن: (مصدر متعدی) شرط کردن، عهدوپیمان کردن،
* قرار گرفتن: (مصدر لازم)
استوار و محکم شدن،
ساکن شدن، جا گرفتن،
آرام گرفتن،
ثابت گشتن،
* قرارمدار: [عامیانه] بند و بست، شرط، عهدوپیمان،
* قرارومدار: [عامیانه] = * قرارمدار

1251